[ شنبه 92/10/28 ] [ 9:28 عصر ] [ محمد رضا مزرعی فراهانی (86) ]
و قالَ الرَّسولُ یا رَبِّ إِنَّ قَومی اتَّخَذوا هذَا القُرآنَ مَهجورًا پیامبر عرضه داشت: «پروردگارا، قوم من قرآن را رها کردند.» غروب رحمت نبوی، پرواز کرامت علوی و خزان روضه ی رضوی تسلیت. [ دوشنبه 92/10/9 ] [ 11:22 عصر ] [ محمد رضا مزرعی فراهانی (86) ]
سلام و ادب. متأسفانه در جوامع امروزی پیامبر رحمت، پیامبر عرفان و انس با محبوب و معشوق نهایی مورد تهمت های برخی تاریخ نویسان، اساتید و برخی دیگر قرار گرفته است. افراد بی دین با تهمت های ناروا و برخی علمای اهل سنت و شیعه با برخی نظریات که اسم تهمت بر آن نمی توان نهاد اما با نظرات خود چهره ای دیگر از پیامبر را به جهانیان ارائه داده اند.اگر بررسی کنیم کتاب های در مورد جنگ های پیامبر بسیار زیاد اما در مورد مبانی اخلاقی و تربیتی پیامبر بسیار اندک. اما یکی دیگر از انحراف های تاریخی و فکری بحث امی بودن پیامبر اکرم(ص) می باشد.متأسفانه امروزه در (می توان گفت)همه کتاب های علوم و تاریخ قرآن پیامبر امی را فردی بی سواد، یا ناآشنا به خواندن و نوشتن و یا کسی که نمی توانسته بخواند و بنویسدو نظریات دیگر معرفی کرده اند که همه این نظرات به بی سواد بودن پیامبر (ص)هنگام نزول قرآن اشاره دارد. ابتدا فکر کنیم این نظریه چه چهره ای از پیامبر از لحاظ بعد تربیتی به مردم زمانه ارائه می دهد. دوست عزیز و دانش پژوه محترم پیامبر اکرم (ص) هنگام نزول قرآن کریم فردی بسیار باسواد بودند و سواد خواندن و نوشتن کاملی داشتند. و بنده از این نظر در قبال دانشجویان به شدت دفاع میکنم. وفقکم الله.
[ شنبه 91/10/16 ] [ 9:55 عصر ] [ سجاد رحیمی (86) ]
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم آیا طبق این آیه نتیجه می شه که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) - معاذ الله - گناهی مرتکب شده بودند؟ برای پاسخ به این سؤال ابتدا توضیحات المیزان رو به صورت مختصر میارم و بعدش با یه مثال سعی میکنم مطلب رو روشن تر کنم: علامه طباطبایی (رحمه الله) ابتدا توضیح میدن که لام در «لیغفر» لام تعلیل است؛ یعنی، دلیل این که «فتح مبین» اتفاق افتاد «آمرزش تو نسبت به گناهان گذشته و آینده ات» بود. و ادامه میدن که: «و ما مى دانیم که هیچ رابطهاى بین فتح مذکور با آمرزش گناهان نیست و هیچ معناى معقولى براى تعلیل آن فتح به مغفرت به ذهن نمى رسد، پس چه باید کرد، و چطور آیه را معنا کنیم؟» فهم درست این آیه وابسته است به فهم دو کلمه: «ذَنْب» - «مغفرت». علامه میفرمایند: [ سه شنبه 91/6/28 ] [ 12:15 عصر ] [ محمد رضا مزرعی فراهانی (86) ]
این قوم از حیوان نجاست خوار بدترند و برای مقاصد خود هر کاری میکنند. نمیدونم چی بگم فقط دوست دارم روزی جلوی این قوم کفر بایستیم و جواب محکمی به این گستاخان بدهیم. رهبر فرزانه در این باره فرمودند: بسم الله الرحمن الرحیم
قال الله العزیز الحکیم: یُریدونَ لِیُطفِئوا نورَاللهِ بِاَفواهِهِم واللهُ مُتِمُّ نورِه وَلوکَرِهَ الکافِرون
ملت عزیز ایران؛ امت بزرگ اسلام
دست پلید دشمنان اسلام بار دیگر با اهانت به پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم کینه ی عمیق خود را آشکار ساخت و با اقدامی جنون آمیز و نفرت انگیز، خشم مجموعه های خبیث صهیونیستی را از تلألؤ روزافزون اسلام و قرآن در جهان کنونی نشان داد. در روسیاهی عاملان این جنایت و گناه بزرگ همین بس که مقدسترین و نورانی ترین چهره میان مقدسات عالم را آماج یاوه های مشمئز کننده ی خویش ساخته اند. پشت صحنه ی این حرکت شرارتبار، سیاستهای خصمانه ی صهیونیسم و امریکا و دیگر سران استکبار جهانی است که به خیال باطل خود میخواهند مقدسات اسلامی را در چشم نسلهای جوان در دنیای اسلام از جایگاه رفیع خود فروافکنده و احساسات دینی آنان را خاموش کنند. اگر از حلقه های قبلی این زنجیره ی پلید یعنی سلمان رشدی و کاریکاتوریست دانمارکی و کشیش های امریکایی آتش زننده قرآن حمایت نمیکردند و دهها فیلم ضد اسلام را در بنگاههای وابسته به
سرمایه داران صهیونیست سفارش نمیدادند، امروز کار به این گناه عظیم و غیرقابل بخشش نمی رسید. متهم اول در این جنایت، صهیونیسم و دولت امریکا است. سیاستمداران امریکا اگر در ادعای دخالت نداشتن خود صادقند باید عاملان این جنایت شنیع و پشتیبانان مالی آن را که دل ملتهای مسلمان را به درد آورده اند، به مجازات متناسب با این جرم بزرگ برسانند.
برادران و خواهران مسلمان در سراسر جهان نیز بدانند که این حرکات مذبوحانه ی دشمنان در برابر بیداری اسلامی، نشانه ی عظمت و اهمیت این خیزش و مبشّر رشد روزافزون آن است، والله غالبٌ علی امره
سیدعلی خامنه ای
23/شهریور/1391
[ پنج شنبه 91/6/23 ] [ 10:53 عصر ] [ سید رسول سید حسینی (81) ]
یکی از منابع امتحان «تاریخ قرآن» ما - که امروز بود - مقاله ی «تعارض آیات و روایات با گمانه خلق الفاظ قرآن از سوی پیامبر اکرم(ص)» بود. نوشته ی «جناب آقای دکتر عبدالهادی فقهی زاده» با همکاری «آقای مصطفی آذرخشی» که در مجله ی «علوم قرآن و حدیث» سال چهل و یکم زمستان 1388 شماره 83 چاپ شده. مفاد آیات قرآن و روایاتِ ائمه(ع) گویای آنند که پیامبر اکرم(ص) در دریافت وحی الهی کاملاً منفعل است، و امینِ خدا در دریافت و ابلاغ کلام او به شمار می رود؛ ازاین رو، آیات و روایات، همزبان، نزول الفاظ و معانی قرآن را بر آخرین رسول الهی تایید می کنند؛ حال آن که انگاره دخالت پیامبر اکرم(ص) درخلق الفاظ قرآن، آشکارا با آیات و روایات در تعارض است. آنچه مؤید این نظریه است، عبارت است از: توجه به دو شان متمایز تبلیغی و تبیینی پیامبر اکرم (ص)؛ آیاتی که قرآن کریم را نازل شده به زبان عربی قلمداد و ازآن با عنوان «کلام الله» تعبیر می کند؛ آیاتی که از قرائت و تلاوت قرآن بر پیامبراکرم(ص) سخن می گوید؛ آیاتی که کلام خدا را از کلام رسول تفکیک می کند و همزمان به هر دو حجیت می بخشد؛ روایاتی که قرآن را نازله به همین الفاظ موجود نشان می دهد؛ احادیثی که تکلم فرشته وحی را ابزارِ انتقال آیات قرآن به پیامبر(ص) می داند و روایاتی که قرآن، حدیث قدسی و حدیث نبوی را دارای هویت مستقل برمی شمارد. [ شنبه 91/4/3 ] [ 8:15 عصر ] [ محمد رضا مزرعی فراهانی (86) ]
|
||