حجتالاسلام سید مرتضی حسینی، استاد دانشکده تربیت مدرس قرآن مشهد در مراسم عزاداری دهه اول محرم در دانشکده تربیت مدرس قرآن مشهد، در زمینه پیروی از سبک زندگی امام حسین(ع)، گفت: قرآن کریم در وجود رسول الله برای ما بالاترین الگوی کمال بشری را قرار داد، آن بزرگوار در قله مرتفع قرار دارد و از ما خواستهاند هر چه میتوانیم خود را به آن قله نزدیک کنیم. وی با تاکید بر اینکه اهلبیت (ع) نیز مانند پیامبر(ص) اسوه هستند و سیره آن بزرگواران برای ما مانند سنتشان حجت است، افزود: در وجود امام حسین (ع) و دیگر ائمه، اسوه و الگویی برای انسانها قرار دارد و ما باید خود را به آن الگو نزدیک کنیم. حجتالاسلام حسینی با بیان اینکه امام حسین(ع) هدف قیام خود را در موارد متعدد بیان میکنند، خاطرنشان کرد: آن امام بزرگوار یکی از اهداف قیام خود را اصلاح امت جدش عنوان میکنند. ادامه مطلب... [ سه شنبه 94/7/28 ] [ 2:5 عصر ] [ هادی فرخنده نژاد (82) ]
تمام تار و پود من حسین(ع) است همه بود و نبود من حسین(ع) است
مه من، اختر من، آفتابم همه دریا و رود من حسین (ع) است
گل خوشبوی باغ آفرینش و هر بیت سرود من حسین (ع) است
اگر که کاشف غیب و شهودی همه غیب و شهود من حسین (ع) است
دل از من برده نام دلربایش بیان من، شنود من حسین (ع) است
همه هوش و حواس من حسینی است وذرات وجود من حسین (ع) است
زیان هرجا که دیدم کار من بود دلیل هر چه سود من حسین (ع) است
عبادت می کنم وقتی خدا را قیام من، سجود من حسین (ع) است
بهشتی گر شدم روزی بدانید دلیل آن ورود من حسین (ع) است
شاعر: علی اسماعیلی وبلاگ اشک شفق [ پنج شنبه 94/2/31 ] [ 11:19 عصر ] [ علی اصغر هادی (93) - عضو افتخاری ]
به یمن مقدم سه گل، صفا گرفته باغ دین حسین(ع) و عباس علی(ع)، امام زین العابدین(ع)
فرشتگان آسمان در آرزوی وصلشان بال گشوده فوج فوج همه روان سوی زمین
خانه ی زهرا(س) و علی(ع) مرکز انوار خداست گشته نگاهبان آن، حضرت جبریل امین
ذکر لب فرشتگان یا علی(ع) است و یاحسین(ع) به شکر سر به سجده است، علی امیر مومنین(ع)
کار تمام شیعیان شادی و شور است و نشاط و تهنیت به یکدگر، کار همه اهل یقین خرمی بهار از نشاط و شور این سه گل احلی من العسل همه، قشنگ و ناز و نمکین
به هر کجا نظر کنی بزم نشاط و شادی است یکی دهد ترنجبین و آن یکی سکنجبین
ترجمه ای نوشته است خدا به آیه های وحی و بچه های فاطمه(س) ترجمه ی وحی مبین
شکر خدای متعال، که شیعیان حیدریم و شیعیان حیدرند، میان خلق برترین شاعر: علی اسماعیلی وبلاگ اشک شفق [ پنج شنبه 94/2/31 ] [ 11:18 عصر ] [ علی اصغر هادی (93) - عضو افتخاری ]
جا مانده ایـــــم و شرح دل ما خجـــــــالت است ویـــزا،بلیــــط، کـــرب و بـــلا مال خـــوب هاست یــــک اربعیـــن غــــــزل، بــــه امیـــــد عنایتـــــی چیــــزی بـــــــرای عرضـــــه ندارم مــــرا ببــــخش ما هیــــــچ، ما گنـــــاه... فقـــــط جان مــــــادرت باشـــد حسیــــن(ع)، کــــرب و بـلا مال خوب ها
هر شب می خونم باشور ونو ا، کربلا می خوام ابوالفضل ناراحتــ نباشین، یه روزم نوبت ما میشه.ان شاالله عوضش برای زوار حرم ارباب انقدر دعا میکنم که اسمم رو به عنوان "دوستدار زوار الحسین علیه السلام" بنویسن ضمناً مدیحه بالا رو آقای جلال زارع خوندن که در صورت تمایل می تونید از اینجا دانلود کنید و گوش کنید. التماس دعا [ شنبه 93/9/15 ] [ 9:56 عصر ] [ هادی فرخنده نژاد (82) ]
دکتر حکیمه حسینی از اساتید هیأت علمی دانشکده تربیت مدرس قرآن مشهد در هشتادمین جلسه مشترک کارکنان و اساتید هیأت علمی این دانشکده اظهار کرد : غایت و هدف اصلی مجالس عزاداری محبت اهل بیت(ع) ، الگو پذیری و پیروی عملی است. [ دوشنبه 93/8/12 ] [ 7:44 عصر ] [ هادی فرخنده نژاد (82) ]
[ یکشنبه 93/3/11 ] [ 2:1 عصر ] [ محمد رضا مزرعی فراهانی (86) ]
ایام محرم بود و در دانشگاه علوم و فنون فارابی مراسم قرائت زیارت عاشورا برپا بود، علی فراهانی، مداح و ذاکر اهل بیت (علیهم السلام) پس از زیارت عاشورا در ذکر مصیبت در مقام بیات، سلام بر امام حسین (علیه السلام) را خواند که در همان لحظه استاد محمد اللیثی دستمالی را جلوی صورت گرفته و گریه میکرد به طوری که شانهها و بدنش میلرزید. پس از این ذکر مصیبت استاد لیثی با همان حال غریب و بغض کرده و با چشمانی نمناک آماده تلاوت قرآن کریم شد... ادامه ی مطلب دانلود این تلاوت - دو و نیم مگابایت [ پنج شنبه 92/9/14 ] [ 6:7 عصر ] [ محمد رضا مزرعی فراهانی (86) ]
به بهانه سالروز حرکت کاروان امام حسین(ع) از مکه به کربلا
«الحمد لله، و ما شاء ا...، و لا قوّة الا با...! مرگ همچون گردنبند دخترکان، آویزه گردن بنیآدم است. و من چقدر مشتاق دیدار گذشتگان خویشام! چنانکه یعقوب(ع) مشتاق دیدار یوسف(ع) بود ... گویا میبینم که گرگهای بیابان، بین «نواویس» و «کربلا» بندبند پیکرم را از هم جدا میکنند و شکمهای گرسنه و کیسههای خالی خود را پر میسازند ... ما اهلبیت به رضای خدا خشنودیم و بر بلای او صبر میکنیم ... هرکس که آماده جانبازى در راه ماست و شوق دیدار خدا را دارد، با ما روانه شود که من انشاءا... بامداد راهی سفر خواهم شد.» ***** بهتر! موی دماغمان شده بود! از سیاست و کیاست هم که بویی نبرده است؛ میخواهد در برابر یزید بایستد. همین علویبازیها دودمانتان را به باد داده است دیگر! اصلاً من چرا خودم را پریشان رفتن حسین(ع) کنم؟ این تقدیر الهی سحده شکر دارد: شکراً لله، شکراً لله، شکراً لله ... تا حسین(ع) در مکه باشد، کسی صدای پسر زبیر را نخواهد شنید. ***** هرچه گفتم به خرجش نرفت. عاقبت کار خودش را کرد. میگویم کوفیان امتحان خود را پس دادهاند؛ میگوید باید بروم. میگویم چه بایدی در کار است؟ میگوید رسول خدا(ص) را در خواب دیدهام که میفرمایند: «انّ ا... شاءَ اَن یَراکَ قَتیلاً». میگویم پس حداقل اهلوعیال را با خودت نبر؛ میگوید هم ایشان فرمودند: «انّ ا... شاءَ اَن یَراهُنَّ سَبایا». چه سرّی در کار حسین(ع) است وقتی پند عموزاده حکیم خود، ابنعباس، را هم نمیخرد! [ دوشنبه 92/7/22 ] [ 9:20 صبح ] [ هادی فرخنده نژاد (82) ]
اربعین شهادت قافله سالار حماسه بی بدیل کربلا حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) و یاران با وفای آن حضرت را تسلیت عرض می نمایم. به امید اعتلای جامعه و رهپویی راه حسینی چرا فقط برای امام حسین(ع) اربعین میگیریم؟ در نخستین اربعین شهادت امام حسین(علیه السلام) جابر بن عبداله انصاری و عطیه عوفی موفق به زیارت تربت و قبر سید الشهداء(علیه السلام) شدند، نیز بنا، به برخی نقلها در اربعین، کاروان اسرای اهل بیت(ع) در بازگشت از شام وارد کربلا شدند و برای شهدای کربلا گریه و عزاداری نمودند بنابراین اولین عزاداری برای سید الشهدا در اربعین شهادت حضرت صورت گرفت. شیعیان نیز برای شرکت در عزاداری حضرت زینب و اسرای کربلا و احیای خاطرة غمبار عاشورا و تداوم شور حسینی همه ساله در اربعین عزاداری میکنند.
زیارت امام حسین(علیه السلام) در روز اربعین مستحب است و از نشانههای مؤمن شمرده شده است. امام عسکری(علیه السلام) فرمودند: «نشانههای مؤمن پنج چیز است: پنجاه و یک رکعت نماز، زیارت اربیعن، انگشتر به دست راست کردن، پیشانی به خاک گذاشتن (در حال سجده)، و بسم الله را (در نماز) بلند گفتن».1 پی نوشت: 1- درر الأخبار با ترجمه ، ص 697. [ پنج شنبه 91/10/14 ] [ 4:13 عصر ] [ هادی فرخنده نژاد (82) ]
بسمه تعالی زینت هر کس به تناسب سعهی وجودی اوست. برای راه یابی به قرب الهی، باید این زینت را قربانی کرد. زینت رسول الله(ص) چیست؟ حسنین(ع) نه تنها زینت رسول گرامی اسلام(ص)، که زینت عرش الهیاند.[1] روز زینت، چه روز عاشورا باشد و چه روز هفتم ذی الحجه، رحمت عالمیان دراین روز، قربانیاش را زینت میدهد؛ ام سلمه میگوید: رسول الله را دیدم که بر فرزندش حسین(ع) ردایی پوشانده که از البسهی دنیا نیست. ایشان را گفتم این ردا چیست؟ فرمود: هدیه ایست الهی که پروردگارم آن را برای حسین به من عطا کرده و پودش از پر جبرئیل است. من این ردا را بر تن او میکنم و زینتش میدهم؛ چرا که امروز روز زینت است و من او را دوست میدارم.[2] او(ص) قربانیاش را زینت میدهد و زینتش را قربانی میکند؛ چرا که ذبح عظیم فرزند اوست.[3] قربانِ شیخ الانبیا(ع) است که به دستان رسول مصطفی(ص) ذبح میشود: مرید پیر مغانم زمن مرنج ای شیخ چرا که وعده تو کردیّ و او بجا آورد حافظ
1- و فی خبر عنه ص إذا کان یوم القیامة زین عرش الرحمن بکل زینة ثم یؤتى بمنبرین من نور طولهما مائة میل فیوضع أحدهما عن یمین العرش و الآخر عن یسار العرش ثم یأتی الحسن و الحسین یزین الرب تبارک و تعالى بهما عرشه کما تزین المرأة قرطاها. (المناقب،3/396) 2- أَقُولُ رَوَى بَعْضُ مُؤَلِّفِی أَصْحَابِنَا عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ أَنَّهَا قَالَتْ رَأَیْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص یُلْبِسُ وَلَدَهُ الْحُسَیْنَ ع حُلَّةً لَیْسَتْ مِنْ ثِیَابِ الدُّنْیَا فَقُلْتُ لَهُ یَا رَسُولَ اللَّهِ مَا هَذِهِ الْحُلَّةُ فَقَالَ هَذِهِ هَدِیَّةٌ أَهْدَاهَا إِلَیَّ رَبِّی لِلْحُسَیْنِ ع وَ إِنَّ لُحْمَتَهَا مِنْ زَغَبِ جَنَاحِ جَبْرَئِیلَ وَ هَا أَنَا أُلْبِسُهُ إِیَّاهَا وَ أُزَیِّنُهُ بِهَا فَإِنَّ الْیَوْمَ یَوْمُ الزِّینَةِ وَ إِنِّی أُحِبُّه(بحارالأنوار،43/271). 3- حدثنا عبد الواحد بن محمد بن عبدوس النیسابوری العطار رضی الله عنه قال حدثنا علی بن محمد بن قتیبة النیسابوری عن الفضل بن شاذان قال سمعت الرضا ع یقول لما أمر الله عز و جل إبراهیم ع أن یذبح مکان ابنه إسماعیل الکبش الذی أنزله علیه تمنى إبراهیم ع أن یکون قد ذبح ابنه إسماعیل بیده و أنه لم یؤمر بذبح الکبش مکانه لیرجع إلى قلبه ما یرجع إلى قلب الوالد الذی یذبح أعز ولده علیه بیده فیستحق بذلک أرفع درجات أهل الثواب على المصائب فأوحى الله عز و جل إلیه یا إبراهیم من أحب خلقی إلیک فقال یا رب ما خلقت خلقا هو أحب إلی من حبیبک محمد ص فأوحى الله تعالى إلیه أ فهو أحب إلیک أم نفسک قال بل هو أحب إلی من نفسی قال فولده أحب إلیک أم ولدک قال بل ولده قال فذبح ولده ظلما على أیدی أعدائه أوجع لقلبک أو ذبح ولدک بیدک فی طاعتی قال یا رب بل ذبح ولده ظلما على أیدی أعدائه أوجع لقلبی قال یا إبراهیم فإن طائفة تزعم أنها من أمة محمد ستقتل الحسین ابنه من بعده ظلما و عدوانا کما یذبح الکبش و یستوجبون بذلک سخطی فجزع إبراهیم ع لذلک و توجع قلبه و أقبل یبکی فأوحى الله عز و جل إلیه یا إبراهیم قد فدیت جزعک على ابنک إسماعیل لو ذبحته بیدک بجزعک على الحسین و قتله و أوجبت لک أرفع درجات أهل الثواب على المصائب و ذلک قول الله عز و جل وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ(صافات/107) (الخصال،1/59-58) [ چهارشنبه 91/10/13 ] [ 1:50 عصر ] [ دکتر الهه شاهپسند (82) ]
|
||