در فرهنگ اسلام، به رهبر آسمانى، معلّم و مربّى و پدرِ همسر نیز پدر گفته مى‏شود.در روزهاى پایانى عمر پیامبر(ص) که حضرت در بستر بیمارى بودند، به على (ع) فرمودند: به میان مردم برو و با صداى بلند بگو:

لعنت خدا بر هر کس که عاقّ والدین باشد، لعنت خدا بر هر برده‏اى که از مولایش بگریزد، لعنت خدا بر هر کسى که حقّ اجیر و کارگر را ندهد.

حضرت على (ع)آمد و در میان مردم این جملات را گفت و برگشت. بعضى از اصحاب این پیام را ساده پنداشتند و پرسیدند: ما درباره‏ى احترام به والدین و مولا و اجیر قبلا این گونه سخنان را شنیده بودیم، این پیام تازه‏اى نبود که پیامبر از بستر بیمارى براى ما بفرستد.

حضرت که متوجّه شد مردم عمق پیام او را درک نکرده‏اند، بار دیگر على (ع) را فرستاد و فرمود: به مردم بگو: مُرادم از عاقّ والدین، عاق کردن رهبر آسمانى است. یا على! من و تو پدر این امّت هستیم و کسى که از ما اطاعت نکند عاقّ ما مى‏شود.1