به نام اولین معلم

او که در اولین کلام فرمود: بخوان

چه میتوان نوشت که کلمات همیشه کم می آورد در مقامی که مولای متقیان فرمود:«مَن عَلَمَنی حرفا فقد صیرنی عبدا»

پس مثل همیشه روز معلم را بهانه می کنیم و آنچه را در کلام نمی گنجد از ته دل می نویسیم:

استاد گرامی

با همه بلندی مقامتان و همه کوتاهی مرتبه مان در برابر شما ، قدردان زحمات همیشگی تان هستیم و دعا می کنیم آنچه را که ما از جبرانش عاجزیم و در ظرف زمان و مکان نمی گنجد،

قادر مطلق در هر دو جهان برایتان جبران فرماید.

روزتان مبارک