پاداش شکر
[سورهی ابراهیم، آیه ی 7] وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِن شَکَرْتُمْ لأَزِیدَنَّکُمْ وَلَئِن کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ
و آن گاه که پروردگارتان اعلام کرد که اگر واقعاً سپاسگزارى کنید، [نعمت] شما را افزون خواهم کرد، و اگر ناسپاسى نمایید، قطعاً عذاب من سخت خواهد بود.»
هر گاه بنده نماز بگزارد و سجده شکر کند، پروردگار حجاب میان او و فرشتگان را بر میدارد و میگوید:
ای فرشتگان من! به بندهام بنگرید که واجب مرا انجام داد و پیمانم را به پایان برد، آنگاه به خاطر نعمتهایی که به او ارزانی داشتهام برای من سجده شکر کرد. ای فرشتگان من! یا او نزد من چه پاداشی خواهد داشت؟
فرشتگان میگویند: پروردگارا! رحمت تو پاداش اوست.
آنگاه پروردگار میگوید: سپس چه پاداشی خواهد داشت؟
فرشتگان میگویند: پروردگارا! بهشت تو پاداش اوست.
پس پروردگار میگوید: آن گاه چه پاداشی خواهد داشت؟
فرشتگان میگویند: پروردگارا! کفایت مهمّات او پاداش اوست.
باز خداوند میگوید: بعد از اینها چه پاداشی خواهد داشت؟
امام صادق علیه السلام فرمود: هیچ یک از خوبیها باقی نمیماند مگر این که فرشتگان آن را در پاسخ میگویند.
پس خداوند میگوید: ای فرشتگان من! دیگر چه پاداشی خواهد داشت؟
فرشتگان میگویند: پروردگارا! ما نمیدانیم.
امام علیه السلام فرمود: پس خداوند میگوید: همان گونه که او شکر مرا کرد من نیز از او تشکر میکنم و فضل و بخشش خود را به او متوجه میسازم و .خشنودی خویش را به او نشان میدهم.
«من سجد سجدة لبشکر نعمة و هو متوضی کتب الله له عشر حسنات، و محا عنه عشر خطیئات عظام» (مشکات الانوار ص 29) ؛
هر کس با حالت وضو برای شکر نعمتی سجده کند خداوند ده حسنه برای او مینویسد و ده گناه بزرگ از او میزداید.
کیفیت سجده شکر
امام صادق علیه السلام می فرماید دو سجده ی شکر واجب است بر هر مسلمانی و نماز خود را با آن تمام می کنی و خداوند را خشنود می کنی و ملائکه را به عجب در می آوری.
در انجام این سجده شرط خاصّى وجود ندارد و به هر صورت که آورده شود، صحیح است. ولى بهتر است مانند سجده نماز، بر هفت عضو سجده کند و پیشانى را بر چیزى گذارد که در نماز بر آن مى گذارد. و افضل آن است که بر خلاف سجده نماز، آرنج را نیز بر زمین بگذارد ،
(کافى، جلد 3، صفحه 324، حدیث 14)
و سنّت است که نخست پیشانى را بر زمین گذارد، سپس طرف راست صورت را و آنگاه طرف چپ صورت را و در نهایت نیز پیشانى را بر زمین بگذارد،
(همان مدرک، صفحه 325، حدیث 17.)
اذکار سجده شکر
از حضرت رضا علیه السلام منقولست که اقلّ سجده ی شکر آنست که سر به سجده گذارد و سه مرتبه بگوید سه مرتبه شکراً لله یا آنکه در سجده ی اول صد مرتبه عفواً و در سجده دوم صد مرتبه شکراً بگوید. و یا ده مرتبه از این اذکار را بگوید.
(برای اذکار بیشتر، به کتاب عین الحیوه علامه مجلسی، فصل ششم، در بیان سجده ی شکر مراجعه فرمائید.)
پس هرگاه خدا را شکر کردی، ولّی خدا امام زمان علیه السلام را نیز یاد کن و برترین یادها، ذکر فرج است.
اللهم عجل لمولانا الغریب الفرج
خدایا شکرت که سال گذشته در روزی مثل امروز با تمام اتفاقات باز هم با گریه لبخند میزدم و می گفتم ممنون که روز عید به ما عیدی دادید و جان دوباره بخشیدید،من یقین دارم که این ها همه از لطف شماست و گر نه من همان خاکم که بودم لطف شما گُلم کرد.
کلیدواژه ها: