حضرت فاطمه سلام الله علیها در لحظه های آغازین زندگی، شوهر بی نظیر خود را این گونه می ستایند:

اضحی الفخار لنا و عِزٌّ شامخٌ
و لقد سَمونا فی بنی عدنان

نِلتَ العُلا و عَلَوتَ فی کُلِّ الوَری
و تَقاصرَت عن مَجــــدِکَ الثّقَلان

اعنی علیاً خیرَ مَن وَطَأ الثَّری
ذا المجد و الإفضال و الإحسان

فله المکارمُ و المَعالی و الحِبا
ما ناحَت الأطیارُ فی الأغصان*

افتخار و عزت والا، از آن ما شد، و ما در میان فرزندان «عدنان» سربلند شدیم.
تو به بزرگی و برتری رسیدی و از همه آفریده ها والاتر شدی و جن و انس از عظمت تو عقب ماندند؛
منظورم «علی» است، بهترین کسی که گام بر خاک نهاده است، بزرگوار و دارای احسان و نیکی.
تا وقتی که مرغان بر شاخه ها به ترنم مشغولند، والایی های اخلاقی و بزرگی ها از آن اوست.

__________
www.fatemiyeh.info به نقل از: محمّد دشتی، فرهنگ سخنان حضرت فاطمة الزهراء سلام الله علیها، ص 157.
با تشکر از sedighe.ir