دوستان عزیز، سلام علیکم
ضمن تسلیت سالروز رحلت حضرت زینب سلام الله علیها، خواستم مسأله ای رو مطرح کنم. لطفا در صورت امکان راهنمایی فرمایید.
در برخی کتب روایی احادیثی وجود دارند که ما را از کسب روزی به وسیله ی قرآن نهی می کنند و این کار را مورد مذمت قرار می دهند. البته در متن برخی از این روایات کسی که به وسیله ی قرائت قرآن کسب روزی کند مذمت شده است.
به عنوان مثال: « حضرت باقر علیه السّلام فرمودند: قرآن‏خوانان سه گروه‏اند: یکى آنکه قرآن خواند و آن را سرمایه کسب خود کند و پادشاهان را با آن بدوشد و بمردم بزرگى بفروشد....» (أصول الکافی / ترجمه مصطفوى، ج‏4، ص: 435)
و یا روایت دیگری که می فرماید: « مَنْ‏ قَرَأَ الْقُرْآنَ‏ لِیَأْکُلَ‏ بِهِ‏ النَّاسَ‏ جَاءَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ وَجْهُهُ‏ عَظْمٌ لَا لَحْمَ فِیهِ »
«سکونى گوید: جعفر بن محمّد از پدرانش علیهم السّلام روایت کرد که رسول خدا صلّى اللَّه علیه و اله و سلّم فرمود: هر کس قرآن را قراءت کند و آن را سبب روزى خویش قرار دهد روز قیامت بیاید در حالى که صورتش استخوانى باشد که در آن گوشت نیست» (کنایه از اینکه با بى‏آبروئى وارد محشر شود). (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفارى، ص: 639)

به هر حال جای سؤال اینجاست که حقیری مثل من که مثلا به عنوان معلم قرآن در مدارس و یا مراکز آموزشی قرآن مشغول فعالیت هستیم و کارمان نیز آموزش قرآن (آموزش حفظ، روخوانی، روان خوانی و تجوید) است، آیا شامل این روایات می شویم؟ به هر حال ما نیز در قبال این کار مبالغی را دریافت می کنیم، تکلیف این مبالغ چیست؟ آیا کار ما که به هر حال بیشتر در این  زمینه است اشکالی خواهد داشت و شامل این گونه احادیث خواهد بود؟ چون به نحوی خیلی از افراد مثل من، از راه قرآن کسب روزی می کنیم. حتی اگر بخواهیم دایره را بازتر کنیم، افراد زیادی در جامعه هستند که از راه قرآن کسب روزی می کنند.
از آنجا که در برخی روایات لفظ «قرائت» آمده، آیا فقط کسانی که از راه خواندن قرآن کسب روزی می کنند، مذمت شده اند، یا می توان دایره را بازتر کرد و همه ی کسانی که به نحوی از راه قرآن کسب روزی می کنند را شامل دانست.

با تشکر فراوان از جنابعالی
ملتمس دعا