به یمن مقدم سه گل، صفا گرفته باغ دین

حسین(ع) و عباس علی(ع)، امام زین العابدین(ع)

فرشتگان آسمان در آرزوی وصلشان

بال گشوده فوج فوج همه روان سوی زمین

خانه ی زهرا(س) و علی(ع) مرکز انوار خداست

گشته نگاهبان آن، حضرت جبریل امین

ذکر لب فرشتگان یا علی(ع) است و یاحسین(ع)

به شکر سر به سجده است، علی امیر مومنین(ع)

کار تمام شیعیان شادی و شور است و نشاط

و تهنیت به یکدگر، کار همه اهل یقین

خرمی بهار از نشاط و شور این سه گل

احلی من العسل همه، قشنگ و ناز و نمکین

به هر کجا نظر کنی بزم نشاط و شادی است

یکی دهد ترنجبین و آن یکی سکنجبین

ترجمه ای نوشته است خدا به آیه های وحی

و بچه های فاطمه(س) ترجمه ی وحی مبین

شکر خدای متعال، که شیعیان حیدریم

و شیعیان حیدرند، میان خلق برترین

شاعر: علی اسماعیلی وبلاگ اشک شفق

کلمات امام سجاد بیشترینش زهد است، بیشترینش معارف است، اما باز معارف را هم در لباس دعا. چون... اختناق در آن دوران و نامساعد بودن وضع، اجازه نمی داد که امام سجاد بخواهند با آن مردم، بی پرده و صریح و روشن حرف بزنند، نه فقط دستگاه ها نمی گذاشتند، مردم هم نمی خواستند، اصلا آن جامعه یک جامعه ی نالایق و تباه شده و ضایع شده ای بود که باید بازسازی می شد. سی و چهار سال، سی و پنج سال، از سال 61 تا 95، زندگی امام سجاد این طور گذشت البته هرچه که گذشته وضع بهتر شده است لذا در همان حدیث «اِرتدّ الناسُ بعدَ الحسین» از امام صادق، دارد که «ثمّ اِنّ الناسَ لَحِقوا و کَثُروا» بعدا مردم ملحق شدند، و ما می بینیم که همین طور است. دوران امام باقر که می رسد وضع فرق کرده بود، این به خاطر زحمات 35 ساله ی امام سجاد است.

رهبر انقلاب - 28 تیر 1365
به نقل از: انسان 250 ساله