ادامه ی قسمت قبل...

برخی کلمات و اصطلاحاتمشهدی، به همراه معنی آنها را در زیر مشاهده می‌کنید:

·         سَرکن = تراش

·         پاک کن = مدادپاک کن

·         لِمَشت = کثیف

·         خسور=پدر زن (پدر شوهر(

·         خوش = مادر زن (مادر شوهر(

·         اَلِفش، چسبو = نوچ، چسبناکی در اثر شیرینی

·         خِفت گردن‌بند

·         چوری = النگو

·         سِلِّه = سبد (سِلِّه به چُخت دِلنگونه = سبدبه سقفآویزان است(

·         چُوله غِزَک = مترسکداخل جالیز

·         توشله = تیله

·         چُخد، چُخت = سقف

·         فَلَکه = میدان)هرچند مختص به لهجه مشهدی محسوب نمیشود، کمااینکه در شهرهای استان سمنان و گاهی در شمال کشور نیز به میدان فلکه اطلاق میشود(

·         میلان = )کوچه های فرعیٍ روبروی هم از یک خیابان اصلی، مثل خیابان سیمتری اول یا دوم احمدآباد. ولی مثلاً کوچه های فرعی خیابان عشرت آباد یا خواجه ربیع میلان نیستند(.

·         چُغُک = گنجشک

·         آغل چغک = لانه ی گنجشک

·         کاغذباد = بادبادک

·         یَره، یَرٍ‌گِه = یارو (الزاما معانی کلمه یارو را به همراه ندارد. معنی و منظور به کار گیری این کلمه را لهن، چگونگی تلفظ و استرسی که در هنگام تلفظ آن به کار گرفته میشود مشخص میکنند(

·         ناسوس = تلمبه‌یِدوچرخه

·         کُلاج = کسی که چشمش چپ است

·         مکُش مرگِ ما = اعیانی، بسیار زیبا

·         کِلپسه = مارمولک

·         جُل جُل، جُل خوردن = تکان خوردن خفیف

·         مِس مِس = معطل کردن

·         سُرسُر = یواشکی(مخفی) حرف زدن

·         کُخ نریز = اذیت نکن

·         کِلّه وَنگ = درگیر شدن

·         اُوشتولی = مال مفت? مجانی

·         ناخون جِله = نیشگون (خراشی که بر اثر ناخون بر روی پوست ظاهر شود (

·         بٌزٌنقره = جوجه تیغی