نظرات ياداشت اين، وسوسه ي شيطان است

سلام بر استاد ارجمند و دوست گرامي.1- اتفاقا بنده هميشه به دوستانم توصيه ميکنم بحث قرآن شناسي و به خصوص تجويد قرآن را از صحيفه نور امام خميني بخونند تا به مسير اشتباه بعضيا تو جامعه نسبت به قرآن پي ببرن.

2-يک سوالي را يه نفر از دوستان پرسيد که هنوز جواب کاملي براش پيدا نکردم. اين مطلب را حضرت امام هم در شرح چهل حديثشون آوردن و به حديثش هم اشاره کردن. احاديثي داريم در اصول کافي که يکي از آن ها را حضرت امير (ع) نقل کرده اند دقيقا با اين مضمون که قرائت قرآني که با تدبر نباشد سودي ندارد. چه طور اين حديث را بايد تو جامعه تبين کنيم؟حديث هم کاملا صحيح است.

اکثر افراد از جمله بنده هم تلاوتمون بدون تدبره.

پاسخ

سلام بر استاد ارجمند و دوست عزيز. ببين حاجي من خودم برام سؤال شد. توي کتاب «عوالي اللئالي» ديدم تو پاورقي براي اين حديث (لَا خَيْرَ ... فِي قِرَاءَةٍ لَا تَدَبُّر فيها) نوشته: «حمل ذلك على نفى الفضيلة التامة، لا على المشروعية» (يعني اين حديث فضيلت کامل را نفي مي کند نه مشروعيت بدون تدبّر خواندن قرآن را) البته برا اونا که ناآشنا هستن ترجمه کردم، شما که استادي. تو صحيفه ي امام خميني (ره) هم اومده: «من قائل بى‏ خبر و بى‏ عمل به دخترم مى‏ گويم در قرآن كريم اين سرچشمه فيض الهى تدبر كن هر چند صِرف خواندن آن، كه نامه محبوب است به شنونده محجوب، آثارى دلپذير دارد، لكن تدبر در آن انسان را به مقامات بالاتر و والاتر هدايت مى‏ كند.» (ج18، ص446). فک کنم اين دو تا توضيحات خوبي باشن.