خدمت شما عرض کنم از اين که اين سوال را مطرح کرديد بسيار سپاسگزارم.بحث پيرامون اين موضوع بسيار مفصل است.

به طور خلاصه خدمت شما بزرگوار عرض مي کنم که اگر اين روايات را بررسي کنيم نميبينيم که گفته باشد هر کس از طريق آموزش کسب روزي کند فلان مي شود. در سيره پيامبر اکرم هم مي بينيم که در قبال آموزش قرآن و بحث اسيران مزايايي در نظر گرفته مي شود.پس جايي کسب روزي از طريق تدريس مذمت نشده است.

فکر ميکنم مصداق اين احاديث شريفه کساني باشند که قرائت قرآن را جهت کسب روزي قرار داده اند. مثلا فلان قاري قرآن مي آيد در مجلسي قرآن مي خواند و پولي مي گيرد، آن هم پولي که روي هم رفته پول سه ماه يا 4 ماه زحمت يک معلم قرآن است. در صورتي که همان تلاوت هم نيازي نيست. به جاي اين قرايي که پول هاي هنگفت ميگيرند مي شود در مجالس، قاريان روستا يا شهرستان را دعوت کرد و کيفيت تفاسير و مفاهيم را بالا برد.

آيا در سيره پيامبر بوده است که قاري قرآني بيايد در جمع قران بخواند و وجهي دريافت کند.

پس بحث آموزش از قرائت جداست.

در رابطه با همين سوال حضرت عالي يک بحث مفصل ديگر هم هست که صلاح نيست در اين محيط بازگو شود. انشالله فرصت ديگر.