سلام دوستان داشتم تو نت میگشتم به نوشته ای رسیدم که جالب بود و یه جورایی حرف دل ما سادات رو نوشته بود. با خودم گفتم اینجا بذارم دوستان یه نگاهی بندازن. البته بعضی از مسایل مطرح شده توسط نویسنده رو بنده به شخصه قبول ندارم ولی کل نوشته رو میپسندم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

اتفاقاتی که این چند روز برایم افتاد باعث شد تا به این فکر بیفتم که چرا باید سادات عیدی بدهند؟
اما اتفاقات: 1-همسر عزیز بنده: موسسه گفته اند که 10 هزار تومان سادات بدهند تا جشن برگزار کنیم. 2- کوثر: بابایی! خانوم مدیر گفته که 5 هزار تومان برای جشن فردا بدید. 3- محمد امین فسقلی من: بابا! خانوممون گفته، خب! گفته 2 هزار تومان از بابات بگیر برای جشن عید. 4- از خودم نگم بهتره! با این که 3 ماهه حقوق نگرفتم تاالان کلی پیاده شدم. تا فردا و پس فردا چه خواهد شد؟ تازه میوه و شیرینی و شکلات هم که باید باشه.
قرار بود تو این روز سادات تکریم شوند نه اینکه ورشکست بشوند! بد نیست درباره تکریم به سادات چند جمله بگویم اما کمی متفاوت! همانطور که می‌دانید موضوع تکریم سادات بنی الزهرا از این آیه23 سوره شوری فهمیده می شود؛«قُل لَّا اَسْاَلُکُمْ عَلَیْهِ اَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبَی» چند نمونه از تکریم سادات توسط بزرگان؛ شیخ مفید(ره) یک بار در میان درس و بالای منبر، ده ‌بار برخاست و نشست. به ایشان گفتند: جناب شیخ! این چه کاری است؟ شیخ مفید گفت: علوی‌زاده‌ای جلوی در مسجد بازی می‌کند. هر بار که در برابر من می‌آید، به حرمت وی بر‌می‌خیزم که روا نبود که فرزند رسول فراز آید و من برنخیزم. چند نمونه بسیار عجیب.
ممکن است سوال ایجاد شود که آیا این نژاد پرستی نیست؟ مگر قرآن نگفته که «ان اکرمکم عندالله اتقکم» پس چگونه می شود این موضوع را توجیه کرد؟ مگر نه اینکه پیامبراکرم و همینطور ائمه اطهار متذکر شده اند که ارزش یک انسان به اعمال و کردارش است. و فرزند چه کسی بودن، یا از چه قوم و رنگی بودن اصلا ملاک نیست؟ بنابراین، چرا شیعه اولاد حضرت محمد صلی الله علیه و آله و حضرت علی علیه السلام را تا هر نسلی که ادامه پیدا کند از دیگران بهتر و برتر می داند؟ مثلا اینکه باید نصف خمس به سادات برسد! جواب: من قبل از اینکه از خودم سخنی بگویم اشاره می کنم به سخنان مرحوم علامه طباطبایی (ره) در جواب این سوال. پاسخ علامه: از نظر اسلام همه در برابر قانون و عدالت برابرند و از این جهت فرقی میان شاه و گدا و غنی و فقیر و قوی و ضعیف و زن و مرد و سیاه و سفید حتی میان پیغمبر و امام که معصومند و سایر مردم نیست و با استثنا و هیچ امتیازی نمی توان علیه کسی اعمال نفوذ کرد و آزادی قانونی را از وی سلب نمود.

ریشه اصلی احترام سادات آیه ای است(شوری/23) در قرآن کریم که به موجب آن خدای تعالی به پیغمبر امر می‌کند که از مردم بخواهد با خویشاوندان وی معامله دوستی و مودت نمایند. و سر این درخواست پس از رحلت پیغمبر اکرم روشن شد و مردم با اولاد آن حضرت معامله ای کردند که در تاریخ با نسل هیچ رهبر و پیشوایی نشده است پس از رحلت، قرن ها سلسله سادات هیچ گونه تأمینی نداشتند، کشته می شدند، سرهای بریده ایشان را به عنوان ارمغان از شهری به شهری می بردند، آنان را زنده زنده در زمین دفن می کردند، دسته دسته در پس ساختمانها و در لای دیوارها می گذاشتند، سالها در قعر زندانهای تاریک شکنجه می دادند، مسموم می کردند.

پس از قرنها که از هجرت گذشت و شیعه کم و بیش استقلال و آزادی مذهب پیدا کرد در برابر مظالمی که از اهل سنت به اولاد رسول و دوستدارانشان گذشته بود، عکس العمل نشان داده و در احترام سادات می کوشند. به نظر من این جواب علامه در عین سادگی بسیار عمیق است. تاریخ نشان داده که هیچ کس به اندازه سادات نگران زندگی دنیوی و اخروی مردم نبودند. در حال حاضر هم اینگونه است. این رسالت در سادات همینطور ادامه دارد و خواهد داشت. اگر ما قبول داشته باشیم که واژه”کوثر” در قرآن به معنی دنباله‌دار و بدون پایان است آنوقت این مفهوم کاملا قابل درک است. این نژاد پرستی نیست. بلکه شعیان به این حقیقت رسیده اند که کسی غیر از سادات خیرخواه آنان نیست. لذا اگر خمسی هم به سادات می‌دهند هیج اعتراضی ندارند. جالب اینجا است که معمولا کسانی این اعتراض را دارند که اصلا اهل خمس نیستند. کما اینکه منظور، سادات فقیر است . و از طرفی هم سادات فقیر نمی توانند زکات غیر سید را بگیرند. چه اشکالی دارد که خداوند گروهی را به سبب ظرفیتی که اجداد آنها در خود ایجاد کرده اند، را به عنوان هادی در روی زمین برای نجات مردم قرار دهد؟ این موضوع نیز ثابت شده است که این ظرفیت به مراتب به اولاد آنها رسیده است. حتی از نظر ژنتیک این موضوع قابل بررسی است. سادات گنهکار هم سرنوشتشان مشخص است. و اما موضوع عیدی دادن سادات. بنده خیلی در این مورد مطالعه کردم. در کتاب “دایره¬المعارف تشیع” آمده است: “پیامبر(ص) درمورد عید غدیر فرموده است که: روز غدیرخم برترین عیدهای امت من است. خدای تعالی مرا امر کرد تا برادرم علی¬بن¬ابی¬طالب(ع) را رهبر امت خود قرار دهم تا پس از من به او اقتدا کنند… . پیامبر بعد از اعلام ولایت از منبر پایین آمدند و مردم گرد حضرت جمع شدند و با صدای بلند با زبان و دست بیعت کردند. درحالی که رسول خدا(ص) می‌فرمودند: هَنِّؤُنی به من تبریک بگویید. به من تبریک بگویید.” پس از پیامبراکرم(ص) حضرت¬علی(ع) همچنین امام محمدباقر و امام جعفر صادق و امام علی بن موسی الرضا(ع) و سایر ائمه هدی(ع) غدیر را مطرح کرده و روز غدیر را عید می‌گرفته‌اند و به مردم یادآوری می‌کردند که: غدیر بزرگترین عید اسلام است.(1) اما اینکه عیدی می دادند، بنده چیزی دستگیرم نشد. ظاهرا در ایران اولین کسی که باب کرد از سادات عیدی بگیرند جناب معز الدوله دیلمی بوده. البته از خدمات این مرد بزرگ به تشیع در زمان حکومت آل بویه نمی شود به راحتی گذشت، اما به نظر می رسد ایشان این رسم را از عید نوروز گرفته بود. که به نظر من کار درستی نبوده. البته آنچه که از تاریخ بر می آید بسیاری از سنت های ایرانی در این عید وارد شده بوده که با تلاش علما همه آنها از بین رفت. کارهایی نظیر: آتش افروختن (آتش بازی) و آذین بستن شهر، نواختن ساز و موسیقی، شلیک توپ، اهداء خلعتی و دیگر هدایا حکومتی و… نتیجه آن را امروز می بینیم که بیشتر مردم سر زبانشان موضوع عیدی گرفتن از سادات است و یا نوای موسیقی و غیره که با خواننده‌ های زیرزمینی و جایگاهشان در تلویزیون کاملا مشخص است. در حالی که بسیاری از آداب این روز فراموش شده است. آدابی نظیر؛ جاری کردن صیغه برادری یا عقد اخوت، اطعام یتیمان و فقرا و افطاری دادن به روزه دارها(2)، حضور و اجتماع اقشار و رسومی نظیر دیدار مردم با سادات و همینطور با علما و مجتهدین. و به نظر من امروز بزرگترین و بهترین مراسم عید غدیر تجدید بیعت با مقام عظمای ولایت است که متاسفانه همه از آن غافلیم و فکر می کنیم که با عیدی گرفتن از سادات، این عید بزرگ را پاس نگه داشته ایم.