بنام خداوند فراخ بخشایش و مهربان

چند سالی می شه که از همون دانشکده معروف مشهد تقریباً بی خبرم اما نه بطور کامل چرا چند دفعی اون جا یه سری زدم اما  هر وقتی وارد این مرکز می شدم  یاد اون همه  کش و قوس های دانشکده با دانشجو ها می افتادم و بعد زیرلبی می خندیدم با خودم می گفتم عجب روزگاریه ، هنوز بعد از چند سال  دست از سرما برنمی دارن بماند ما خودمون هم دست از سر این دانشکده برنمی داریم ، بعضی وقت ها با خودم فکر می کنم و می گم راستی دانشکده های دیگه تو این مملکت ،مگه اینطورین؟ که دانشجو ها بعد از فارغ التحصیلی باز به هر بهانه ای دوست دارن پیش هم بیان،اون هم توی این دانشکده ، باز می گم شاید ما فقط اینطوری باشیم ؟ آخه اون همه کسب تجربه بواسطه اتفاقات عجیب که پیش اومد برای هیچ دانشکده و دانشجویانی پیش نمیاد .

کوتاه سخن این که رفاقت ما با حرم امن امام رضا پیوند خورده که دلمون پرپر می زنه بیایم آقا رو زیارت کنیم جالبه از بعد فارغ التحصیلی هر سال حداقل دوبار برای زیارت اومدم اما جالب تر سال گذشته نزدیک چهار بار به زیارت اقا مشرف شدم.

سجاد نیازی فرد